وجد ‍‍‍و نشاط شاعرانه در سه اثر اولیه ی ژان ژیونو

لیریسم عبارت از احساسی است که در روح انسان وجد و نشاط بر می انگیزد به اندازه ای که فرد به ابراز آن احساس نیاز می کند و آن را با سبک خاصی توامان می کند. لیریسم دو گونه است: ابراز احساسات یا عواطف فردی و ابراز احساسات جمعی. مدح طبیعت? برای ژیونو? ریشه در زادگاه او پروانس دارد که در تمامی آثار او نقش به سزایی ایفا می کند . از ورای طبیعت این منطقه است که می توان به جهان بینی خاص این نویسنده پی برد. او با پیوستن به طبیعت و با بیان احساسات شخصی و بی واسطه مفهوم انسان گرایی (مبتنی بر پایه ی طبیعت) خود را به خواننده انتقال می دهد؛ انسان گرایی که طبق آن نیروی خدای پان به همه چیز از انسان گرفته تا درخت و گیاه جان می بخشد. لیریسم نزد این نویسنده ترکیبی از لیریسم فردی و جمعی است. گذار از زندگی ساده روستایی به انسان به معنای فراگیر جلوه گاه بینش این نویسنده است.او از ورای زادگاه خود جهان هستی را به سبکی شیوا به تصویر می کشد. سبکی سرشار از انرژی که در آن احساسات با استفاده از تصاویر عینی و بدون هیچ گونه تفکر انتزاعی بیان شده اند. با توجه به توضیحی که رفت ،هدف این پایان نامه بررسی جلوه های غنایی مرتبط با زندگی در طبیعت و نشاط حاصل ازآن در سه اثر اولیه ژیونو می باشد.